Bilgileşmek ne demekti, tanımlamıştık. Bir örnekle vurgulayalım. Konumuz komünitivite olduğuna göre örneğimizi “sosyal web sitelerinden” getirmelidir. Mesela ben bir sosyal web sitenin herhangi üyesiyle bağlantı kurarak (veya kurmayarak bile) “kim ne diyor” diye bilgilensem, hatta “kimlerle kimler birbirlerine ne diyor” diye bilgilensem, bu, “bilişim” olur. Bilgileşim ise; şu şu belli konularda ve yahut şu şu belli yerlerde ve yahut şu şu belli unvanlı kişiler arasında ve şu şu frekansta işleyeduran konuşmaları kamuya açık surette öğrenebilmişliğim ve bunu öğrenmiş olduğumun da kamuya açık bilinebilirlerden kılınmışlığı “bilgileşim”dir.
Şimdi, tutmuşlar ne yapılıyor bakınız: İlkokul çocuklarına “zorunlu bir ders” olarak kodlama ve algoritma okutulacakmış. 2015’ten beri bu konuşuluyor Türkiye’de. Dünyanın başka ülkelerinde nice zamandan beridir ve yenide de Türkiye’de resmi ve hususi makam ve müesseseler işbu tedrisatı istişareden ileriye götürüp bir vaz münderecatı telif ediyorlar hem. Bu ne demek oluyor acaba diye düşünülmeden başlatılan ve işletilen bir beşeri afet de bu olacak Allah muhafaza! Zira “amaç” ile “merak”, “heves” “garez”, “hırs”, “adet”, “meşgale” arasında tefrik çizgisini bilinçli yahut insiyaki hangisi olsa hiçbir tedebbbür ile izah ve izhar edemeyenlere, edemeyecek çağlarındaki insanoğluna “algoritma”dan bahis açmak hem nafile hem beyhude hem yazıktır. Mütefarıkları emellenmelerinden doğru zuhur etmemiş yani hazırda daha çocuk iken bir insanın silsile, meratip zincirini hafsalasına sığdırmaya zorlanması akla da gayeye de aykırıdır. Safsatadır. İşi oyuncak etmedir. Dijital Yeni’leri daha baştan safsata ve oyuncak iş derekelerinden bellediğinin bile farkına varmayarak tanıyan ve hatta ezber kodeklerle numune dijital yeniler kodlattırılan, otomatize ettirilen bir öğrenici ne dijitalin ne demek olduğunu tahsil edebilecektir ne de mezuniyeti akabinde bir yetişkin üretici olarak toplumunun dijital uzuvlarını imal edecekken işin-aklın-amacın münasebetlerine muvafık bir sosyal sermayeye katışabilecektir.
Çünkü bilgileşmek icapları ve teçhizatları, aklın iştigal alanıdır. O iştigalin ne ara menzilleri ne nihai menzili “gaye” kuvvetindedir. Bi’l-akis akıl gayeden inzal olunur. O aklın akledilmesi usulü dahi bu nüzul de mündemiçtir. Amaç-akıl örtüştürülmesini, gerekirliğini, içermeceliğini henüz tahsil etmemişken algoritma tedrisine tabi tutulanlardan oluşacak ve oluşmakta olan bir toplum “kaydettiği sayede yaşayan” zihniyetinin toplumudur mukadderen.
Bir istisna haline işaret etmelidir burada. Gündelik hayatını idame ettirirken iş-amaç-akıl siyak ve sibakı tecrübesi nasip olmadığı için bugünkü çocuklarda mezkür tedbirsizliği tenkit ediyoruz. Bir iş işleme gailesine çekilmişlikleri vaki olduğu halde tenkidimizi geri almalıdır.
Enformasyonizm Üçlemesi 